یاد دارم در غروب سرد سرد

می گذشت از کوچه ی ما دوره گرد

داد میزد کهنه قالی می خرم، دست دوم

جنس عالی میخرم

کاسه و ظرف سفالی می خرم

گر نداری کوزه خالی می خرم..!

اشک در چشمان بابا حلقه زد

عاقبت آهی کشید، بغضش شکست

اول ماه است و نان در سفره نیست

ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟

بوی نان تازه هوشم برده بود

اتفاقا مادرم هم روزه بود

خواهرم بی روسری بیرون دوید

گفت :

آقا! سفره خالی می خرید؟

تکیه به شونه هام نکن /من از تو افتاده ترم

ما که به هم نمی رسیم/بسه دیگه بذار برم

کی گفته که به جرم عشق/یه عمری پرپرت کنم

حیف تو نیست کنج قفس/ یه عمری پرپرت کنم

من نه قلندر شبم /نه قهرمان قصه ها

نه بنده ی حلقه به گوش/نه ناجی فرشته ها

من عاشقم

همین و بس

غصه نداره بی کسی

قشنگی قصه ی ماست

که ما به هم نمی رسیم.

ما پیغام دوست داشتنمان را با دود به هم میرسانیم

نمیدانم که تو در چه حالی

ولی من اینجا جنگلی را به آتش کشیده ام....

خداوندا تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم

مبادا گم کنم راه قشنگ آرزو ها را

مبادا گم کنم فردای زیبا را

مبادا جا بمانم از قطار محبت هایت

دلم بین امید و نا امیدی میزند پرسه

میکند فریاد

مرا تنها تو نگذاری خداوندا...

کسی دیگر نمی کوبد در این خانه ی متروک ویران را

کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم

ومن چون شمع میسوزم و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند

ومن گریان و نالانم ومن تنهای تنهایم

درون کلبه ی خاموش خویش اما

کسی حال من غمگین نمی پرسد

ومن دریای پر اشکم که توفانی به دل دارم

درون سینه ی پرجوش خویش اما

کسی حال من تنها نمی پرسد

و من چون تک درخت زرد پاییزم

که هردم با نسیمی میشود برگی جدا از او

و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند...

با زمان، عشق فراموش می شود

وبا عشق، زمان فراموش می شود

اگر عشق،عشق باشد

زمان حرف احمقانه ایست.

سلام سارا خانوم.

برات ميل زدم

مردها وقتی‌ یه زن بهشون میگه سردمه به

سه دسته تقسیم میشن:


اونایی که بغل می‌کنن


اونایی که جاکتشونو میدن


احمق‌هایی‌ که میگن: منم !!

یادمان باشد دلی را نشکنیم

لیوان از دستم افتاد و شکست

مادرم ناراحت شد

پدرم عصبانی شد

خواهرم گفت:

قشنگ بود

برادرم گفت:

مال من بود

اما

وقتی دلم افتاد و شکست،

کسی چیزی نگفت

بمیرم ای دل که بی صدا شکستی..