...به حرمت آن شاخه گل سرخ که لای دفترم خشک شد

...به حرمت قدم هایی که باهم در آن کوچه ی همیشگی زدیم

به حرمت بوسه هایمان...

نه،

تو حتی به التماس هم اعتماد نکردی

قصه به پایان رسید ومن

همچنان در خیال چشمان سیاه تو ام

که ساده فریبم دادند...

قصه به پایان رسید ومن

هنوز بی عشق تو ازتمام رویاها

"دلگیرم"..

khodavnda parishanam..che mikhahi to az

janam...mara bi anke khod khaham asire zendegi kardi

..khodavanda agar roozi ze arshe

khod b farsh ayii...ghoroorat ra

baraye teke nani in soo o an soo

ravan sazi..pashiman mishavi az

gheseye khelghat..az in boodan

..az in bedat..khodavanda

to midani ensan boodano

mandan cheghadr sakht ast.

.che zajri mikeshad ankas k

ensan ast o sarshar az ehsa

گاهی وقتها دلم میخواهد بگویم:

من رفتم، باهات قهرم، دیگه تموم، دیگه دوستت

ندارم...!

وچقدر دلم میخواهد بشنوم:

کجا بچه لوس؟ غلط میکنی که میری! مگه دست خودته؟

... ... ... رفتن به این راحتی نیست...!

اما نمیدانم چه حکمتیست که آدمی , همیشه اینجور وقتها

میشنود:

به جهنم

سلام دوستان عزيز

مرسي سارا خانوم به خاطر مطالبت.

عزيزم عضو سايت شو و ايميلتا برام بزار .

دوستان ديگه هم مطلب بدن تا بزاريم تو وبلاگ

مرسي

در ساحل ماسه ای زندگی با خدا راه میرفتم. باهم در مورد خویش ها و سختی های زندگی حرف میزدیم.به پشت سرم نگاه کردم و دیدم در جاهایی که از خوشی ها حرف میزدم، دو جای پا و در جایی که از سختی ها حرف میزدم، یک جای پا بود. گفتم:

خدایا! در سختی ها بامن نبودی؟؟

خدا گفت:

آن یک جای پایی که در سختی ها دیدی، جای پای تو نیست.بلکه جای پای من است که تو را بر دوش داشتم...

تقصیرکفش ها نیست


جاده را هم متهم نکنید..


پای رفتن باید (داشت)


پابرهنگانی بودند که جاده های لجوج بر گام هایشان بوسه زده اند...

سلام بروبچ زرين شهر و ساراخانوم

مديريت وبلاگ فعلا با منه . ( حميد)

اينم جواب سوالتون سارا خانوم

دختری از دوست پسرش پرسید:

چرا اگه من با چهار تا پسر دوست باشم، به من میگن خراب

اما اگه تو با ده تا دختر دوست باشی هنوزم میگن بهت میگن مرد؟؟

پسره جواب داد:

قفلی که با چهار تا کلید باز بشه حتما خرابه اما کلیدی که بتونه ده تا قفل را باز کنه شاه کلیده......